چند روز پیش که روحانی دردفاع از سپاه صحبت کرد و گفت «من حرفهای پشت سر سپاه رو قبول ندارم و کی گفته سپاه کارای بد بد می‌کنه و سپاه ال و سپاه بل» (طبعا نقل به مضمون) من یاد نحوه‌ی رفتار بعضی از پدر مادرها با بچهای شرشون افتادم که می‌گن پسر خوب که این کارو نمی‌کنه و دختر خوب مشقاشو به موقع می‌نویسه و غیره. درنگاه اول باید از این مدل برخوردهای روحانی ناراحت شد ولی واقعیت اینه که ما به برخوردهای تند نیازی نداریم. دیروز شنیدیم که خامنه‌ای در مورد نرمش قهرمانانه چی‌گفت و امروز هم دیدیم که خیلی از زندانی‌های سیاسی به صورت غیرمنتظره آزاد شدن. به قول خود روحانی مهم اینه که چرخ اقتصاد بچرخه حالا تو هرچقدر توی دلت به سپاه فحش بدی…
امیدورام به همین تغییرات کوچیک، به آزاد شدن میرحسین و رهنورد و کروبی در آینده‌ی خیلی نزدیک و لغو تحریم‌ها و رونق اقتصادی و باز شدن فضا…
بعد از اون روزهای سیاه، روزنه‌های امیدی که خیلی زودتر منتظرش بودم داره جوونه می‌زنه.
پسريخی 